Het spel van de engel - Carlos Ruiz Zafón

Deel twee van het vierluik Kerkhof der Vergeten Boeken

Historische roman

'Weet u wat het beste is aan een gebroken hart?' vroeg de bibliothecaresse.

Ik schudde mijn hoofd.

'Dat her werkelijk maar één keer echt kan breken. De andere keren zijn het schrammen.'

Het verhaal

In het turbulente Barcelona van de jaren twintig krijgt de jonge broodschrijver David Martín, geobsedeerd door een onmogelijke liefde, het aanbod van een mysterieuze uitgever om een boek te schrijven zoals nog nooit geschreven is, een boek dat de wereld zal veranderen. De tol die David hiervoor moet betalen is echter torenhoog. David, zijn vader bruut vermoord, zijn moeder niet meer dan een schim op afstand, raakt als kind verzeild in het Kerkhof der Vergeten Boeken. Daar stuit hij op het sinistere, religieuze boek Lux Aeterna, verschenen bij de Parijse uitgever Andreas Corelli - Davids opdrachtgever - en geschreven door ene Diego Marlasca. Ooit behoorde Davids huis met de toren toe aan deze onfortuinlijke advocaat, die zich geheel op het schrijven toelegde, tot hij onder duistere omstandigheden thuis om het leven kwam. Spoedig blijken er tussen hemzelf en Marlasca meer parallellen te bestaan dan David kon vermoeden ...

Na het lezen van het eerste boek uit het vierluik van Het Kerkhof der Vergeten Boeken stond ik te popelen om het tweede deel te lezen en ook Het spel van de engel stelt niet teleur.

In dit verhaal komen er veel herkenbare figuren en plaatsen voor uit het eerste boek wat ervoor zorgt dat het allemaal mooi samenvloeit en je niet teveel nieuwe personages moet ontdekken om het verhaal te kunnen volgen.

Deze keer draait het verhaal om David, een onzekere jongeman die graag een grootst schrijver wil worden. Door zijn onzekerheden trapt hij al snel in de val van meneer Corelli, die hem graag voor zijn kar wil spannen. Wat volgt is een web van intriges en allerlei geheimen die niet ontdekt mochten worden. David waagt zich in het hol van de leeuw, maar hoe raak hij nog uit deze benarde situatie?

De bevriende personages van David worden met zoveel zorg en gevoel omschreven zodat je alleen maar warmte en liefde voor ze kan voelen. De vijandelijke personages daarentegen geeft Zafón hun eigen duistere kanten en gewoontes die je alleen maar afgrijzen voor ze laat opwekken.

Zafón schrijft op een aangename, gedetailleerde manier die je helemaal meesleurt in het verhaal. Een verhaal dat ik verder wil lezen en meer van wil ontdekken in het derde deel van het vierluik. Zin in meer!

Een ijzige bries streek over mijn huid en bracht de verloren ademtocht van grote verwachtingen met zich mee.

Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen

Davids eerste bezoek aan het Kerkhof der Vergeten Boeken.

Ik stapte over de drempel en Isaac trok aan een hendel aan de binnenkant op de zware deur. Duizend, met een wirwar van stangen en rollen verbonden mechanieken sloten hem af. Isaac pakte een olielamp van de vloer en hief hem op ter hoogte van mijn gezicht;

'U ziet er niet goed uit,' oordeelde hij.

'Indigestie.'

'Waarvan?'

'Het leven.'

'Sluit u dan maar achteraan in de rij.'

We liepen door een lange gang en in het halfdonker kon ik vaag aan de weerszijden fresco's en marmeren trappen onderscheiden. Nadat we steeds dieper in het paleisachtige gebouw waren doorgedrongen, werd voor ons ineens de ingang zichtbaar naar de grote zaal.

'Wat heeft u bij zich?' vroeg Isaac.

'De voetstappen van de hemel. Een roman.'

'Wat een ordinaire titel. U bent toch niet toevallig de auteur?'

'Ik ben bang van wel.'

Isaac schudde zuchtend zijn hoofd.

'En wat heeft u nog meer geschreven?'

'De stad der verdoemden, delen één tot 120, onder andere.'

Met een vergenoegde grijns draaide Isaac zich om.

'Ignatius B. Samson?'

'Dat hij in vrede moge rusten en om u te dienen.'

Nu bleef de mysterieuze bewaker staan en zette de lantaarn op een soort balustrade voor een reusachtige ruimte. Ik keek op en was met stomheid geslagen. Voor me verhief zich een kolossaal labyrint van bruggen, passages en kasten met honderdduizenden boeken, die een gigantische bibliotheek vormden van schijnbaar onmogelijke perspectieven. Tunnels zigzagden door het enorme bouwsel dat spiraalvormig omhoog leek te wervelen naar een grote glazen koepel, waar sluiers van licht en donker doorheen filterden. Ik kon hier en daar een enkele gestalte onderscheiden die over bruggetjes en trappen liep of nauwkeurig de kastenrijen in deze woorden- en boekenkathedraal onderzocht. Ik vertrouwde mijn eigen ogen niet en keek Isaac Monfort verbluft aan. Hij glimlachte als een oude vos die van zijn favoriete spelletje geniet.

'Ignatius B. Samson, welkom in het Kerkhof der Vergeten Boeken.'

Specificaties

Uitgever: Signatuur

Prijs: Paperback €12,99 E-book €9,49 Luisterboek €9,49 Tweedehands aangekocht voor €2,00

Publicatiedatum: 27-09-2017

Aantal pagina's: 552

ISBN: 978 90 5672 592 1