Het wordt spectaculair. Beloofd. - Zita Theunynck
Roman
Het verhaal
5 oktober 13.34 u.
Daar staat ze. Eenzaam op het lege perron, in een Franse stad. Niet in iemands armen. Niet haastig op weg naar de uitgang. Ze staat alleen op het perron, haar koffer naast haar. Tranen stromen over haar wangen. Zo langzaam dat je ze kan tellen. De trein die haar hier bracht, raast steeds verder weg. Op die trein ligt het enige op heel deze wereld waar Anna nog iets om gaf: een boek met daarin een envelop met 23 brieven.
Dit is het verhaal van twee mensen.
Het is een liefdesverhaal. En het is er geen.
De titel Het wordt spectaculair. Beloofd. tezamen met de cover maakte mij immens nieuwsgierig naar het verhaal.
Leonard is een student Engelse letterkunde, net zoals Anna. Maar beide houden ze nogal van hun eigen maniertjes, tot dat Leonard halsoverkop verliefd wordt op Anna en zijn ganse doen en laten volledig omgooit om zich te focussen op haar. Leonard vertelt het verhaal, het verhaal over de ontluikende liefde tussen hem en Anna. Of ziet hij dat verkeerd?
Eens je begint te lezen kan je dan niet meer stoppen. Al kon ik in het begin er niet precies de vinger op leggen wat het boek nu met me deed. Ik vond de schrijfwijze speciaal, het verhaal leek mij nergens toe te leiden, maar toch kon ik niet stoppen. Ik zat met zoveel vragen.
De vormgeving is erg leuk. Afwisselende lettergroottes om een sterke boodschap over te brengen, geschreven brieven...
Naargelang het verhaal vorderde greep het verhaal mij aan. Zita Theunynck wist mij te ontroeren met haar pure en eerlijke schrijfstijl. De gevoelens van Leonard en Anna komen regelrecht binnen en blijven daar nog enkele dagen hangen.
Een verhaal dat mij boeide, intrigeerde en veroverde. Zeker lezen, je zal er geen spijt van krijgen, want spijt komt altijd te laat.
De vraag is dan ook niet of ik van jou hou. En de vraag is ook niet of je van mij houdt.
De vraag is of jij durft te kiezen voor mij.
Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen
Ik knikte en zei: 'Laten we samen de oude ijscrèmefabriek opknappen. Ik maak ijscrème zoals mijn grootmoeder dat deed. Jij maakt croissants. En we vergooien samen ons leven.'
Jij lachte 'ja' en zei: 'Jij ijsboer, ik croissantier, dat is perfect.' En je 'r' rolde bijna uit je mond. Ik wilde je zo hard kussen toen. Maar jij zei al: 'En als het hier echt succesvol is, verhuizen we naar Montpellier voor een tweede zaak, want daar is het warm en de mensen eten er graag ijsjes en croissants.'
We glimlachten naar elkaar. Misschien omdat we wisten dat het nooit zou gebeuren. Misschien omdat we hoopten dat het er wel van zou komen. Zo bleven we even zitten in de stilte die we samen seconde na seconde maakten. Een stilte die zoveel wensen en dromen over een toekomst bevatte.
Specificaties
Uitgever: Vrijdag
Prijs: Paperback €19,95 E-book €9,99 Tweedehandsgelukje €2,50
Publicatiedatum: mei 2017
Aantal pagina's: 271
ISBN: 9789460015595