Het landhuis aan het front - Steven Conte

Historische roman

Wereldoorlog Twee

Het verhaal

In de ijskoude Russische oorlogswinter van 1941 stuit de Duitse legerarts Paul Bauer op het oude landhuis van Leo Tolstoj. Hij krijgt de opdracht er een veldhospitaal op te zetten voor de gewonden die van het front terugkeren. Overtuigd van het nut van de oorlog is hij echter niet; hij opereert liever dan dat hij vecht. Het landgoed is op dat moment in handen van Katerina, die met haar personeel de boel draaiende probeert te houden. De Russische winter is meedogenloos en de Duitsers zijn niet bepaald welkom. En toch bloeit er, ondanks alle ontberingen, iets op tussen Paul en Katerina. Tot de oorlog steeds dichterbij komt, en de twee voor een onmogelijke keuze komen te staan...

Ik hou heel erg van historische romans ten tijde van Wereldoorlog Twee, en om dan ook nog eentje te vinden die geschreven is uit het oogpunt van een Duitser in Rusland maakt het voor mij extra aantrekkelijk. Ook de cover maakte bij wel wat los, hij geeft je zin om het verhaal te ontdekken.

In het begin had ik wel een veertigtal pagina's nodig om goed in het verhaal te komen, maar eens ik er dan in zat, was ik er ook niet meer uit te krijgen. Steven Conte slaagt erin om de verschrikkelijke  Russische koude zo te omschrijven, dat je haast zelf begint te rillen tijdens het lezen. Ook de veelvuldige operaties die het hoofdpersonage Paul Bauer uitvoert, worden rijkelijk omschreven. Mijn maag keerde af en toe wel eens om, maar het geeft wel een heel erg realistisch beeld van de hospitalisaties.

Paul Bauer is een Duitse begaafde chirurg die werkende is in het veldhospitaal Jasnaja Poljana. Hij is zeker geen typerende soldaat, want zijn wil is om levens te redden en niet om vijanden te doden. Tevens is hij een erg gevoelige man met een groot hart.

Katerina Dmitrievna is een Russische die op het moment dat Jasnaja Poljana ingenomen wordt door de Duitsers als veldhospitaal, verantwoordelijk is voor het landgoed. Ze is allesbehalve bang voor de Duitsers, maar ontwikkeld toch op een korte tijd een band met Paul Bauer.

Ik hou heel erg van de mooie dialogen tussen Katerina en Paul Bauer. Een mooie ontluikende maar toch proberen te onderdrukken liefde met als spil het boek Oorlog en Vrede, waarrond ze samen de mooiste gesprekken voeren. Een boek over een boek, dat is helemaal mijn ding! Ook ongeveer halverwege het Het landhuis aan het front komt er nog een fijne wending, die het verhaal wat extra's geeft.

Alles bij elkaar, vind ik dit zeker een krachtig verhaal waar ik me lekker kon in vastbijten en dat me dan ook nog eens kon ontroeren. Voor een groots liefdesverhaal zoek je beter wat anders uit, maar zoek je een echt liefdesverhaal, lees dan zeker Het landhuis aan het front.

Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen

'Hoe koud wordt het, Katerina Dmitrievna?'

'Nog veel kouder.'

'Hoe koud?'

'Te koud voor u.'

Elke keer dat Katerina en Molineux elkaar tegenkwamen, voerden ze dezelfde dialoog, en hoewel Katerina's toon overtuigend ijzig bleef, vond Bauer het niet prettig dat ze meeging in een grap waarvan iedereen intussen mee genoot. Het 'nog veel kouder' - viel kälter- was een gevleugelde uitdrukking geworden, vervolgens afgekort tot kälter, en niet veel later verworden tot een bijnaam voor Katerina: Frau Kälter. Katerina had geen bezwaar gemaakt tegen de naam, die inmiddels zelfs door Metz werd gebruikt, en Bauer verdacht haar ervan het ergens wel leuk te vinden zo te worden genoemd. Al snel waren Molineux en hij de enigen die haar nog met haar echte naam aanspraken.

Specificaties

Uitgever: HarperCollins

Prijs: Paperback €21,99 E-book €4,99

Publicatiedatum: 13 oktober 2021

Aantal pagina's: 400

ISBN: 978902708882