De kinderkolonie - Manuela Piemonte
Historische roman
Gebaseerd op historische feiten
Niemand was geïnteresseerd in het lot van een meisje, een van de vele, dat nog minder waard was dan een jongen van negen dat door een trein was aangereden omdat hij naar de soldaten wilde zwaaien.
Het verhaal
De zusjes Sara, Angela en Margherita groeien in de jaren dertig op in een gelukkig gezin in de Italiaanse kolonie Libië. Maar op bevel van Mussolini worden begin 1940 dertienduizend kinderen uit Libië 'uitgenodigd' om in de zomervakantie hun moederland Italië te leren kennen. Ook de zusjes worden vol verwachting door hun ouders op de boot gezet. Ze komen echter terecht in een fascistisch jeugdkamp aan de kust van Toscane, waar ijzeren discipline en terreur regeren. Sara, de oudste, raakt onder de indruk van de propaganda. Angela ziet haar veranderen en gaat in verzet, en de jongste, Margherita van amper vijf, sluit zich van de buitenwereld af. Uiteindelijk is er nog maar één uitweg: samen ontsnappen, met gevaar voor eigen leven...
De kinderkolonie had al even mijn interesse gewekt. Het is een stukje vergeten geschiedenis uit Italië. Het concept kinderkolonies is werkelijk onderbelicht. Manuela Piemonte brengt hier verandering met haar debuutroman.
Het verhaal wordt verdeeld in verschillende delen, telkens afhankelijk van verandering van situatie: voor de kolonie, aankomst, oorlog 1940,...Zo krijg je een duidelijk beeld in de tijdlijn.
Het verhaal wordt verteld uit het perspectief van de drie zusjes: Sara, Angela en Margherita.
Doordat de zussen vanaf het begin van hun reis naar de kolonie uit elkaar worden getrokken, blijft het moeilijk om de hechte zussenband te onderhouden. Elke zus gaat inmiddels ook anders om met de strenge regels.
Sara, de oudste van de zussen met haar negen jaar gaat onbevreesd de uitdaging van de kinderkolonie aan. Ze wordt al snel opstandig en moet dit enkele keren bekopen met zonder eten naar bed.
Angela, de middelste zus van zeven jaar probeert zich steeds nauwgezet aan de regels te houden van de kolonie, maar dit brengt haar regelmatig in moeilijke situaties met de andere meisjes.
Margherita, de kleinste van de drie met haar vijf jaar, trekt zich erg terug en probeert te verdwijnen in de massa van de kolonie.
Ik heb heel erg genoten van dit verhaal. Ik vloog door de pagina's heen. Ik leerde zoveel over kinderkolonies, Italië in de Tweede Wereldoorlog, Mussolini...Manuela Piemonte zorgde voor een levendige voorstelling van het verhaal. De verschrikkingen die de zusjes samen maar toch alleen moesten doorstaan kon mij tot huilen toe beroeren. Het einde dat dan ook nog is helemaal anders loopt dan verwacht zorgde voor een complete wending in mijn hoofd.
Een prachtige historische roman die aandacht schenkt aan de hel van de Italiaanse kinderkolonies van Il Duce.
Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen
Ze waren niet zoals zij. Rupsen leden niet.
Ze lagen in zijde alsof ze sliepen.
Ze sliepen niet zoals de meisjes in bedden in slaapzalen, in afwachting van het einde van de oorlog.
Ze sliepen op een andere manier.
Ze sliepen alsof ze dood waren, legde de directrice uit.
Ze sliepen en als de heren van de zijde de cocons pakten en in heel warm water legden, merkten de rupsen het niet eens.
Het waren zijderupsen, ze waren niet gemaakt om vlinders te worden.
Specificaties
Uitgever: Ambo|Anthos
Prijs: Paperback €22,50 E-book €12,99 Luisterboek €14,99
Publicatiedatum: juni 2021
Aantal pagina's: 330
ISBN: 978 90 263 5104 4