De tweeling van Auschwitz - Eva Mozes Kor
Non- fictie
Wereldoorlog Twee
Het verhaal
Eva en Miriam Mozes waren tien jaar oud toen ze aankwamen in Auschwitz. Toen de nazi's zagen dat ze een tweeling waren, werden ze onmiddellijk gescheiden van de rest van hun familie. Vanaf dat moment waren ze onderdeel van dr. Mengeles 'verzameling' tweelingen, en werden onderworpen aan mensonterende experimenten.
Eva en haar zus overleefden de gruwelen van het kamp, de bevrijding door de Russen en de barre tocht terug naar huis.
Dit is Eva's verhaal.
Ik kende het verhaal van Eva en haar zus Miriam al voor ik aan het boek begon, maar was toch erg benieuwd.
De cover stelt mij echter wel wat teleur. Ik mis een foto van beide zusjes in plaats van één foto van Eva. Ook al wordt het verhaal door Eva verteld, toch gaat het ook grotendeels om tweelingen en verdiend haar tweelingzus Miriam ook een plaats op de cover.
Eva heeft een toegankelijke, vlotte schrijfstijl waardoor je door het boek heen vliegt. In een kleine twee uur tijd had ik het boek dan ook volledig uitgelezen.
Doorheen het verhaal van Eva voel je haar moed en haar strijdlust doorschemeren die ze in het kamp probeert door te geven aan haar tweelingzusje. Samen zijn ze sterk, maar op het moment dat ze even van elkaar gescheiden worden, voelen ze zich niet meer compleet en hebben ze nood aan elkaar om te overleven.
Ze ondergaan vreselijke experimenten onder leiding van Dr. Mengele. De experimenten worden op een milde maar heldere manier omschreven wat het boek ook interessant maakt voor tieners.
Het verhaal krijgt een extra dimensie door alle extra foto's die terug te vinden zijn in het boek. Zo kan je jezelf een beter beeld vormen bij de tekst.
Wanneer Eva in haar leven geveld wordt door woede, bitterheid en afwijzing door haar ervaringen in Auschwitz, besluit ze het over een hele andere boeg te gooien en vergiffenis te geven aan de nazi's.
Er valt een zware last van haar schouders en ze besluit om haar traumatische ervaringen te delen met de wereld. Ze gaat lezingen geven in scholen, probeert op haar eigen manier de wereld te verbeteren, ze richt de organisatie CANDLES op,...
Elke keer ze Auschwitz bezoekt ervaart ze dit als een persoonlijk triomf; 'Ik heb de nazi's verslagen.'
Eva beëindigde haar lezingen altijd met: 'Woede is een kiem voor oorlog; vergiffenis is een kiem voor vrede.'
Ik hoop dat lezers geïnspireerd zullen zijn om voor vrede te kiezen, ter ere van de enige, en beslist unieke, Eva Mozes Kor.
Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen
Mama pakte Miriam en mij bij de hand. We stonden naast elkaar op het betonnen perron. Ik rook iets, een stank die ik nog nooit eerder had geroken. De geur deed me een beetje denken aan geschroeide kippenveren. Als we thuis op de boerderij kippen hadden geplukt, hielden we ze boven een vlam om de laatste kleine veertjes weg te branden. Hier was de stank allesoverheersend. Het was alsof je erdoorheen liep, alsof je erin waadde, zonder eraan te kunnen ontsnappen. Ik wist toen nog niet waar hij vandaan kwam. De situatie was verwarrend en het kabaal was oorverdovend. Er werd geschreeuwd. Er werd gegild.
Verwarring.
Vertwijfeling.
Geblaf.
Bevelen.
Gehuil. Gehuil. Gehuil. Huilende kinderen in de armen van hun ouders. Ouders die huilden om hun kinderen. Huilende mannen en vrouwen, verbijsterd en verward. Het gehuil van mensen die nu met zekerheid wisten dat hun nachtmerrie werkelijkheid was geworden.
Specificaties
Uitgever: De Fontein
Prijs: Paperback €17,50 E-book €9,99 Luisterboek €14,99
Publicatiedatum: september 2021
Aantal pagina's: 256
ISBN: 978 90 261 5625 7