De laatste getuige- Eva Fastag

Hoe ik de Dossin kazerne en Holocaust overleefde, opgetekend door Pieter Serrien

Het verhaal

De joodse Eva Fastag was 25 jaar toen ze in juli 1942 bij de eerste Jodenrazzia in Antwerpen werd opgepakt. In het verzamelkamp Dossin kazerne in Mechelen dwongen de Duitsers haar om de lijsten op te stellen voor de deportatie van joden naar Auschwitz. Van de meer dan 25.000 mannen, vrouwen en kinderen stierven de meesten er meteen in de gaskamers. Waar ze kon pleegde Eva verzet, maar ze kon niet vermijden dat ook haar familie werd vermoord. Pieter Serrien reisde naar Israël om er de unieke getuigenis van deze 102-jarige op te tekenen en geeft historische duiding bij haar oorlogsverhaal.

Woensdag 22 juli 1942, is de dag dat het leven van Eva voor altijd veranderde. Na een lange werkdag wordt ze opgepakt in het Centraal Station van Antwerpen. Samen met heel wat andere Joden worden ze op een vrachtwagen gezet en afgevoerd naar Breendonk. Omdat Eva zich kenbaar had gemaakt aan de Duitsers als typiste en Duitsprekende wordt ze na een verblijf van vijf dagen overgeplaatst naar Dossin. Hier volgt voor Eva een gevangenschap van twee jaar, waar ze moet werken op de aufnahme. Op de aufnahme moest Eva alle gearresteerde Joden registeren en een nummer geven, van dan af aan hadden de Joden geen eigen identiteit meer. Eens er duizend Joden opgevangen waren, en in erbarmelijke omstandigheden weken gewacht hadden, werden ze op transport gezet naar Auschwitz- Birkenau. Dossin wordt daarom ook wel de wachtkamer van Auschwitz genoemd.

Eva probeert in al haar tijd op de aufnahme zoveel mogelijk mensen te helpen. Ze verandert nummers, zodat familieleden bij elkaar kunnen op de trein, ze verscheurd Joodse identiteitsbewijzen, smokkelt brieven buiten...Ze doet er alles aan om toch van betekenis te zijn. Tot haar eigen familie toekomt in Dossin en ze er alles probeert aan te doen om ze te behoeden voor het transport. Maar dat is onmogelijk. Ze moet haar eigen familie op de deportatielijst registreren en laten wegvoeren met de trein naar Auschwitz- Birkenau.

Regine verzon een sterk woord voor de Duitse ss'ers: 'levensdieven'.

Al die tijd leeft ze in verschrikkelijke angst om zelf op transport gezet te worden, ze ziet vreselijke dingen, maakt zich zorgen om haar familie, of ze nog in leven zijn.

Maar Eva is een doorzetter, een vechter en overleefd de oorlog.

Pas na zovele jaren wil ze haar verhaal doen aan Pieter Serrien, die het samenbundelt in een boek, 'De laatste getuige'.

In het boek doet altijd Eva eerst haar verhaal, waar daarna Pieter toelicht met weetjes en feiten over de beschrijving van Eva. Fijn aangevuld met foto's en documenten, waardoor je nog makkelijker een beeld kan vormen.

Door de goede samenwerking tussen en Eva en Pieter ontstond een prachtig verhaal. De verschrikkingen van de oorlog, worden mede dankzij hun nooit vergeten. Het boek is zo beklijvend, en roerde mij tot tranen toe. Een indrukwekkend verhaal dat je gelezen moet hebben.

'Opgepakt omdat ik Jodin ben.'

Mijn favoriete stukje

Verteld uit de herinneringen van Eva.

Op een herfstdag van 1943 trof ik Frank en Boden aan op de koer nadat mijn werk in de Aufnahme was afgerond en ik op weg was naar onze slaapzaal. Plots kwam er een vrachtwagen door de grote poort. Ditmaal stapten er geen opgepakte Joden uit, maar een groep geüniformeerde studenten en hun professor. Het was een klas van de rassenstudies die op excursie kwam. Nadat de twee ss'ers hun uitbundig begroetten, kreeg de professor Alfred Voss in de gaten. Een mooie rijzige man, met blauwe ogen en blond haar, maar hij was een Joodse gevangene die als opzichter diende. De professor hield halt en wees naar Voss: 'Ziehier! Een echte Ariër!' Franµk en Boden stonden perplex. Voss wist niet wat hij moest zeggen. Ik moest mijn best doen om het niet uit te proesten, zeker nadat de professor toevoegde: 'Ik hoop dat ik enkele minuten van uw tijd mag lenen, Herr...?' Waarop de kapo antwoordde: 'De naam is Voss.' En de leraar: 'Luister jongenmannen, richt jullie aandacht op de Heer Voss. Het zal moeilijk zijn om tijdens jullie opleiding een beter voorbeeld van een echte Ariër te kunnen vinden.' Ik denk dat hij zelfs zijn meetlat bovenhaalde om de perfecte Germaanse gezichtsafmetingen te illustreren.

Hoe gaat het met Eva?

Eva is ondertussen 104 jaar oud en leeft in een zorgcentrum in Kibboets Israël. Ze stuurt nog regelmatig mailtjes met Pieter en zit heeft nog energie voor iemand die maar half zo oud is. Eva is nog steeds dezelfde sterke vrouw als 80 jaar geleden.

Specificaties

Uitgever: Horizon

Prijs: Paperback €21,99 Ebook €7,99 Luisterboek €12,99 Zelf tweedehands aangekocht voor €16,00

Publicatiedatum: December 2019

Aantal pagina's: 240

ISBN: 978 94 639 6204 9